دری وری

میدونی...وبلاگ نویسی خیلی خوبه

حرفای دلتومیگی بدون اینکه بخوادزودی جوابتوبده وحق به جانب شه ک من چنینم وچنان...گاهی فقط شنونده بودن بزرگترین کمک به احساسه یه آدمه

گاهی هم فک میکنم شایدم وبلاگ نوشتن همچین خوب نباشه

آخه چرامن حرفایی که فقط بایدبه خودش بزنم ونظرشوبدونم اینجاثبت بشه؟

نمیدونم واقعااینم مثه خیلی سوالاس که جوابشونمیدونم 

فقط میدونم وقتی بااصرارمیخوای طرفت حرف بزنه ظرفیتت روببربالا وگرنه دفه ی دیگه ک همچین موقعیتی پیش بیادمطمئن باش کلامی بهت نمیگه هرچقدم که اصرارکنی!